Energia Kundalini w duchowych tradycjach, szczególnie związanych z hinduizmem i praktykami jogi, jest opisywana jako podstawowa, spirytualna siła lub energia, która spoczywa w stanie uśpienia u podstawy kręgosłupa, często przedstawiana jako zwinięty wąż lub spirala. W jodze i niektórych systemach filozoficznych Indii, Kundalini symbolizuje nieskończony potencjał ludzkiej świadomości i duchowości. Uważa się, że kiedy energia ta zostaje obudzona, może prowadzić do głębokiej transformacji wewnętrznej, dając dostęp do wyższych stanów świadomości.

W tradycji Kundalini Jogi, proces przebudzenia tej energii ma ogromne znaczenie i jest uważany za cel wielu zaawansowanych praktyk duchowych. Uważa się, że Kundalini wznosi się w górę przez sushumna nadi, centralny kanał energetyczny, przechodząc przez każdą z siedmiu głównych czakr (centrów energetycznych) położonych wzdłuż kręgosłupa, od podstawy aż do korony głowy. Każde z tych centrów energetycznych jest powiązane z różnymi aspektami fizycznymi, emocjonalnymi, psychicznymi i duchowymi naszego istnienia. Przebudzenie i wznoszenie się Kundalini może być doświadczeniem prowadzącym do ekspansji świadomości, głębokich wglądów mistycznych i duchowych, a także do uzdrowienia i przemiany na wielu poziomach.

Doświadczenia te mogą obejmować intensywne stany błogości, poczucie jedności z wszechświatem, zrozumienie głębokich duchowych prawd, a także przeżywanie stanów ekstazy i głębokiej wewnętrznej harmonii.W kontekście duchowym, przebudzenie Kundalini jest często postrzegane nie tylko jako proces indywidualnej transformacji, ale także jako krok w kierunku osiągnięcia wyższego celu duchowego, jakim jest samorealizacja lub oświecenie. To duchowe przebudzenie przynosi z sobą głębokie zrozumienie natury rzeczywistości, rozpuszczenie ego i doświadczenie głębokiej jedności ze wszystkim, co istnieje.